ارشان و ما

سلام "کلّه فندقی"، این اسمی هست که من روت گذشتم، چون سرت خیلی‌ گرد و بامزه هست. دوست ندارم خیلی‌ غلو کنم، چون میدونی‌، معمولا بیشتر پدر‌ها و مادر‌ها فرزندانشون رو خیلی‌ دوست دارن. خوب منم همین طور! اما یه تشکر فراوان و مخصوص دارم که امدی و کاری کردی که یه احساس متفاوت نسبت به زندگی داشته باشم، نسبت به اون چیز‌هایی‌ که دارم، و حتا اون چیز‌هایی‌ که می‌خوام داشته باشم (یا ندارم). انگیزه‌ای متفاوت و بیشتر برایه زندگی‌ بهم دادی، و حتّی روابطم با مادر گرامی‌، که بهترین دوست و رفیق زندگیم هست، رنگ با بویی دیگه گرفته. حالا زیاد هم خودت رو نگیر، خیلی‌ دوستت دارم اما نه ب...

سلام پسر گلم، امروز می‌خوام اول اولش رو برات تعریف کنم. راستش من و بابا هم تو فکر بچه بودیم هم نبودیم دوست داشتیم که یه نی‌نی خوشگل مثل شما داشته باشیم ولی‌ چون بابا دنبال کار می‌گشت و هنوز کار نداشت نگران بودیم که نتونیم خرج شما رو بدیم. تا اینکه یه روز من احساس کردم که تو شیکممی. به بابا هم گفتم‌ها جدی نگرفت. خاله سولماز شده بود مشاورم هی‌ بهش زنگ میزدم می‌گفتم من این نشونه‌ها رو دارم فکر میکنی‌ حاملم میگفت نمیدونم من نداشتم. یه بار هم بیبی چک گذاشتم منفی‌ بود. باز هم یه چند روزی صبر کردم و یه روز قبل از رفتن مدرسه بیبی چک گذاشتم و در برابر چشمهای ناباور من مثبت شد. چون بابا خواب بود و من...

  ارشان عزیزم،  این وبلاگ رو درست کردم که بتونم خاطرات قشنگی‌ که برای من و بابا درست میکنی‌ توش بنویسیم و عکس‌های قشنگت رو توش بزاریم که بعدها که بزرگ شدی با خوندن و نگاه کردن بهشون لبخند رو روی لب‌های خوشگلت ببینیم. دلیل اینکه این وبلاگ فارسی هم هستش اینه که هم من هم بابا دوست داریم ارشان کوچولومون یاد بگیره فارسی بخونه و بنویسه. ما دوست داریم شما همیشه بدونی که هرچند در کانادا به دنیا اومدی و بزرگ میشی‌ ولی‌ باید هروقت اسم ایران اومد گوشت تیز بشه و بدونی وطن اصلی‌ هممون ایرانه. آهنگی رو هم که برای وبلاگت انتخاب کردم به همین دلیل بود به شعرش دقت کن. ...